Twee sleutelconcepten binnen Verbindende Communicatie zijn gevoelens en behoeften. Waar we ons bij gevoelens nog iets kunnen voorstellen, zijn behoeften een pak abstracter.
Marshall Rosenberg (de grondlegger van Verbindende Communicatie) kan het zo mooi zeggen: ‘ware verbinding met jezelf en met anderen gebeurt op het niveau van behoeften.‘ En gelijk heeft hij!
Heel ons leven wordt gestuurd door behoeften
Je doet wat je doet, je zegt wat je zegt omwille van behoeften. Ofwel wil je je eigen behoeften vervullen, ofwel wil je bijdragen aan het vervullen van de behoeften van iemand anders.
Vaak handelen we op automatische piloot en staan we niet stil bij wat ons doet beslissen om A of B te doen. Verbindende Communicatie vraagt je om net wél stil te staan bij je motivatie.
Bijvoorbeeld: waarom neem ik ’s morgens de auto en niet de trein? Is dat omdat ik behoefte heb aan rust? Aan efficiënte? Of omdat ik behoefte heb aan comfort?
Als je weet welke behoefte voor jou belangrijk is, kan je zoeken naar andere oplossingen die je behoefte blijven vervullen. In een conflict of onderhandeling kan dit de sleutel zijn tot een oplossing.
Zo kan je er bijvoorbeeld voor kiezen om te carpoolen met een collega i.p.v. zelf met de auto te rijden. Je behoefte aan comfort en efficiëntie blijft zo vervuld, terwijl je op die manier ook de behoefte van je organisatie aan ‘duurzaamheid’ kan invullen.
Hoe meer je je bewust bent van je eigen behoeften, hoe onafhankelijker en steviger je in het leven kan staan
Het wordt eenvoudiger om te onderhandelen of om flexibel te zijn in oplossingen. Zolang ze tegemoet komen aan je behoeften is het ok.
In een discussie of gesprek kan je ze zo formuleren:
- ‘Wat voor mij belangrijk is, is …’
- ‘Wat er voor mij echt toe doet, is …’
- ‘Wat voor mij waardevol is, is …’
Ook bij interculturele communicatie is Verbindende Communicatie mogelijk
Als je spreekt over behoeften, zal iedereen je kunnen verstaan. Iedereen herkent ze immers, los van taal of cultuur. Behoeften zijn universeel. Zo heeft iedereen behoefte aan rust, veiligheid, betekenis, respect, …
De verschillen die er zijn zitten niet in de behoeften, maar wél in de strategieën die we gebruiken om deze behoeften te vervullen
Dit kan sterk variëren van mens tot mens en van cultuur tot cultuur. Als je weet dat je enkel over de invulling van een behoefte spreekt, en niet over de behoefte zelf, kan je gesprek veel minder beladen verlopen.
Meryem houdt er bijvoorbeeld van om haar verjaardag te vieren met alle leden van haar familie, zowel met tantes, nonkels als alle neefjes en nichtjes. Ze komt er helemaal van tot rust en voelt zich veilig en geliefd. Frederik trekt zich op zijn verjaardag dan weer liever terug in een hoekje van de kamer met een nieuw boek om dezelfde behoeften van rust en veiligheid te vervullen.