We willen alles steeds meer en beter doen: op ons werk, in het gezin, in de schoonfamilie, bij vrienden,… Steeds vaker dreigen mensen over hun innerlijke grenzen te gaan. Hoe kan jij nu jouw grens bewaken?
Met Wil. Ik. Dit. Nu. Doen?
Bij elk aspect van deze vraag kan je kort stilstaan.
Bij WIL kan je jezelf de vraag stellen: wil ik bijvoorbeeld dat familiefeest echt alleen organiseren, of zijn er andere prioriteiten? Zal ik hier plezier aan beleven? Of is het alleen maar van ‘moeten’?
Bij IK kan je bekijken of jij het effectief wil doen. Misschien is er wel iemand anders die een deel kan doen. Misschien kan iedereen een gerechtje maken en meebrengen, of kan je samenleggen voor een traiteur? De menu’s wil je nichtje misschien wel maken en je zus kent alles van wijnen.
DIT omvat de vraag of je echt die beslissing wil nemen. Het hangt wat samen met het WILLEN en omvat dus de prioriteiten. Misschien hebben ze je nu net meer nodig op het werk dan voor het organiseren van een familiefeest.
NU is het tijdsaspect van de beslissing. Moet je meteen antwoorden op de vraag of jij het feest kan organiseren? Of kan je wat tijd nemen om te kijken of dit haalbaar is in combinatie met je werk? Misschien kan je op het werk ook de timing bespreken en daar andere deadlines krijgen?
DOEN gaat over het verzoek: wil je echt iets doen of wil je dat er misschien eerst over de beslissing gesproken wordt.
Lees ook: Druk, druk, druk! En wat met je grenzen?
***
’30 dagen vertragen’ was een campagne van Impuls en Waerbeke.